ليفتراك با موتور احتراق داخلي و ليفتراك ديزلي

ليفتراك احتراق داخلي يك نوع ليفتراك است كه با موتور احتراق داخلي كه معمولاً سوخت آن از بنزين، گازوئيل ( ليفتراك ديزلي ) يا cng تامين مي شود، كار مي كند. معمولاً براي عمليات در محيط باز، مانند انبار، سايت ساختماني و محوطه هاي حمل و نقل استفاده مي شود.

ليفتراك ها با موتور احتراق داخلي به دليل قدرت و انعطاف پذيري بالا محبوب هستند و اين خصوصيات ليفتراك باعث شده است كه بارهاي سنگين را بلند كرده و به سرعت در زمين هاي ناهموار جابجا كنند. آنها همچنين طول عمر بيشتري در مقايسه با ليفتراك هاي برقي دارند، زيرا به طور كلي نگهداري آسان تر و هزينه كمتري دارند.

با اين حال، آنها داراي معايبي هستند، مانند توليد گازهاي گلخانه اي و آلودگي صوتي. ليفتراك ها همچنين به فضاي بيشتري براي ذخيره سازي سوخت نياز دارند و ممكن است به دليل هزينه سوخت و تعمير و نگهداري در درازمدت، هزينه بيشتري داشته باشند.

به طور كلي، انتخاب ليفتراك به شرايط و نيازهاي خاص كاربر بستگي دارد.

انواع موتورها: ليفتراك هاي احتراق داخلي مي توانند با موتورهاي بنزيني، ديزلي يا پروپان كار كنند. موتورهاي بنزيني معمولاً براي كاربردهاي سبك استفاده مي شوند، در حالي كه ليفتراك ديزلي معمولاً براي كاربردهاي سنگين استفاده مي شوند. موتورهاي پروپان به دليل آلايندگي كم و مقرون به صرفه بودن محبوب هستند.

     ظرفيت و ارتفاع دكل: ليفتراك هاي احتراق داخلي مي توانند ظرفيتي از 3000 پوند يا 1400 تا بيش از 100000 پوند يا 45000 كيلوگرم داشته باشند و ارتفاع دكل نيز مي تواند از چند فوت تا بيش از 30 فوت ( 10 متر ) متغير باشد. انتخاب ظرفيت و ارتفاع بالابر به نيازهاي كاربر بستگي دارد.

--محيط عملياتي: ليفتراك هاي احتراق داخلي به دليل تواناهاي دارند مناسب  زمين هاي ناهموار و شرايط آب و هوايي نامطلوب و مي باشند براي عمليات در فضاي باز ايده آل هستند. آنها همچنين معمولاً در كاربردهايي كه ليفتراك هاي الكتريكي مناسب نيستند، مانند حمل و نقل مواد خطرناك، استفاده مي شوند.

-- تعمير و نگهداري: ليفتراك هاي احتراق داخلي به تعمير و نگهداري منظم از جمله تعويض روغن، تعويض فيلتر هوا و تنظيم نياز دارند. ليفتراك هاي  كه از cng استفاده مي كنند نسبت به ليفتراك هاي بنزيني يا ليفتراك ديزلي به تعمير و نگهداري كمتري نياز دارند.

--ايمني: ليفتراك هاي احتراق داخلي اگر به درستي كار نكنند مي توانند خطرناك باشند. رعايت روش هاي ايمني مناسب مانند بستن كمربند ايمني و استفاده از احتياط هنگام رانندگي در شيب ها يا سطوح ناهموار بسيار مهم است.

 --هزينه: خريد ليفتراك‌ هاي احتراق داخلي معمولاً گران‌تر از ليفتراك‌هاي برقي است، اما ممكن است در درازمدت به دليل هزينه‌هاي نگهداري كمتر و طول عمر بيشتر، مقرون به صرفه‌تر باشند.

ليفتراك‌ها در اندازه‌ها و ظرفيت‌هاي مختلف، از مدل‌هاي كوچك با اپراتور ايستاده تا ليفتراكهاي كانتينر بر كه قادر به بلند كردن و حمل بارهايي با وزن چند ده تن هستند، توليد مي‌شوند. استفاده از اين تجهيزات انبار داري براي جابجايي ايمن و كارآمد بارهاي سنگين ضروري هستند و نقش مهمي در صنعت دارا مي باشند.

ليفتراك يا forklift، نوعي ماشين صنعتي طراحي شده براي بلند كردن و انتقال بارهاي سنگين در فواصل كوتاه مي باشد. ليفتراك هاي ماشين آلات همه كاره محسوب مي شوند كه معمولاً در انبارها، تأسيسات توليدي و سايت هاي ساختماني استفاده مي شود.

ليفتراك معمولاً از يك منبع تغذيه، يك دكل و يك اتاقك كه اپراتور در آن مي‌نشيند تشكيل شده است. منبع انرژي مي تواند يك موتور احتراق داخلي، يك موتور الكتريكي يا يك سيستم هيبريدي باشد. دكل مجموعه قطعات متشكل از مكانيسم بالابر و شاخك هايي است كه بار را نگه مي دارند. اپراتور درون اتاقك ليفتراك و به كمك فرمان، پدال گاز، ترمز و كنترل هاي هيدروليك براي بلند كردن و پايين آوردن شاخك ها مي تواند ليفتراك كنترل و هدايت كند.

شاخك ليفتراك با قرار گرفتن در زير بار آن را بلند ميكند و كل وزن بار بر روي شاخكها قرار مي گيرد. همچنين به كمك جك سينه مي توان دكل را به عقب خم كرد تا با حين جابجايي از روي شاخك پايين نيافتد. چرخ هاي ليفتراك براي مانور در فضاهاي تنگ طراحي شده اند و به ليفتراك اجازه مي دهد در راهروهاي باريك و گوشه هاي تنگ عملكرد مناسبي داشته باشد.

مقدمه اي بر ويژگي هاي اساسي ليفتراك

1. دكل (mast): دكل مجموعه فريم عمودي است كه امكان بالا و پايين بردن بار را فراهم مي كند.
2. كريج (carriage): يك قاب فلزي است كه شاخك ها به كمك آن به دكل متصل مي شوند.
3. گارد جلويي (Back Rest ): چهارچوبي است كه از بيرون به كريج متصل شده تا از ريزش بار به سمت عقب جلوگيري كند، از شيلنگ هاي سيلندر دكل محافظت مي كند و همچنين از افتادن بار از دكل و برخورد با اپراتور جلوگيري مي كند.
4. شاخك يا ناخن (fork): شاخك كه به آن ناخن هم گفته مي شود بازوهاي افقي است كه در زير بار يا پالت قرار ميگيرد و بار را بلند ميكند.
5. جك بالابر (lift cylinder): جك متصل به دكل است كه حركت ساختار دكل، شاخك ها و كريج را به صورت عمودي و رو به بالا يا پايين را كنترل مي كند.
6. گارد محافظ بالا سري (overhead guard): گارد بالاسر محافظ سقفي است كه بالاي سر اپراتور قرار مي گيرد و به شاسي وصل مي شود كه وظيفه حفاظت از راننده را در برابر سقوط بار فراهم مي كند.
7. جك سينه (tilt cylinder): جك هيدروليكي است كه به صورت اريب (زاويه دار) و كج به دكل وصل مي باشد و ميزان كج شدن و زاويه دار شدن ساختار دكل، شاخك ها و كريج را از حالت عمودي به جلو يا عقب فراهم مي كند.
8. پلاك مشخصات يا دياگرام بار ليفتراك (rating plate): پلاكي است كه بر روي ليفتراك نصب شده تا اپراتور از حداكثر وزن باري كه ليفتراك طراحي شده تا آن را به صورت بي خطر حمل كند و  همچينين مشخصات ضروري ديگر مطلع شود.
9. وزنه تعادل (counter weight): به وزنه اي كه توسط سازنده ليفتراك براي ايجاد تعادل در ليفتراك حين بلند كردن و جابجاي بار به ليفتراك اضافه شده است گفته مي شود.
10. چرخ جلو (drive wheel): چرخهاي واقع در قسمت جلو كه چرخ محرك هستند و نيروي موتور به اين چرخها منتقل مي كند.
11. چرخ عقب (streering or rear wheel): اين چرخها  به فرمان وصل هستند و اپراتور ليفتراك با تغيير زاويه اين چرخ ها مي تواند ليفتراك را هدايت كند.
12. صندلي راننده (operator’s seat):  صندلي داخل ليفتراك كه راننده براي هدايت ليفتراك بر روي آن مي نشيند.
13. غربالك فرمان (steering wheel): غربالك فرمان داخل اتاقك ليفتراك كه پراتور با چرخاندن آن به راست يا چپ مسير حركت ليفتراك را هدايت مي كند.
14. چراغ و آژير دنده عقب (lights & horn): چراغ گردان و آژيري است كه در حين حركت ليفتراك به سمت عقب با ايجاد صدا و نور به افراد حاضر در محوطه اخطار مي دهد.

اقدامات ابتدايي مهم براي آموزش كاركنان

صاحبان مشاغل كوچك تا متوسط گاهي اوقات بودجه و يا منابع لازم براي آموزش مؤثر كاركنان را ندارند. نگراني هاي دعاوي قضايي نيز با ادعاي سهل انگاري در آموزش و يا آموزش ناكافي عليه كارفرمايان مطرح است. خوب چه كار كنيم؟

استفاده از اين پنج مرحله براي آموزش افراد شاغل (كارمندان) در مجموعه ها مي تواند راه حل موثر و قابل مديريت براي به كارگيري كاركنان و سرعت بخشيدن به روند آموزش اشخاص باشد.

كار را تعريف كنيد

وظيفه و وظايف اصلي شغل را مشخص كنيد. در حالت ايده‌آل، مسئوليت‌هاي اصلي در شرح شغلي كه در پرونده افرا گروه وجود دارد قبلا ثبت شده است.

سطح دانش، مهارت و توانايي كارمندان خود را بررسي كنيد

باتوجه به خواسته هاي مجموعه و توانايي هاي افراد مجموعه آموزشهاي متناسب با آن داده شود. مطالبي كه در زمان مصاحبه استخدامي افراد شاغل ياداشت شده اند ميتواند در اين راستا بسيار مفيد واقع شوند.

آماده شدن براي آموزش

حوزه هاي مسئوليت و مراحل انجام هر كار را فهرست كنيد. يك راه خوب براي انتقال اين اطلاعات ايجاد يك برنامه آموزشي است. بسياري از مديران زماني كه يك كارمند درباره وظايفي كه هرگز در آموزش پوشش داده نشده است، سؤال مي‌كند از پاسخ معروف و منحرف كننده ي «اوه، بله» استفاده مي كنند. بدون سابقه وظايف مهم، كارمند به طور ناعادلانه اي بار مشكلات و سختي هاي كار را بر دوش مي‌كشد و كارمند جديد نيز شانس كمي براي فهميدن نقاط كور اطلاعاتي خود خواهند داشت.

انتخاب مربي مناسب

هنگام آماده شدن براي آموزش، انتخاب مربي مناسب نيز مهم است. مديران اغلب بهترين كارمندان خود را براي آموزش ساير كاركنان انتخاب مي كنند. با اين حال، كساني كه در مشاغل خود خوب عمل مي كنند، لزوماً در توضيح اينكه چه چيزي آنها را تا اين حد مؤثر مي كند خوب نيستند. به هر حال، اگر به طور غريزي داراي مهارت براي انجام درست كار باشند، ممكن است به ايده هاي بهينه كردن كار و توسعه آن فكر نكنند و توجه نداشته باشند.

برقراري ارتباط و نشان دادن اهداف

هدف نهايي مي تواند ارزش نقش كارمند در شركت را به وضوح نشان دهد. اغلب، يك مدير به سرعت با يك كارمند در مورد مسئوليت هايش صحبت مي كند. اگرچه مدير ممكن است فكر كند اين كارآمدترين راه براي انتقال مطالب ميباشد، اما معمولاً در بلندمدت هزينه بيشتري را به همراه دارد.

سخن آخر

نهايتا بايد گفت كاركنان داراي استعداد و روش هاي يادگيري متفاوتي هستند. آنها با شنيدن، ديدن ويا با انجام دادن ياد مي گيرند. مربي باهوش مي تواند با ادغام موثر انواع روش هاي ارتباطي، از تسلط خود بر روند آموزش به بهترين وجه اطمينان حاصل كند. به عنوان مثال، مربي مي تواند مراحل كار يك ليفتراك را در عمل به كارمندان تحت آموزش نشان دهد، توضيح دهد كه چگونه وظايف با يكديگر و نيازهاي تجاري خاص مرتبط هستند و سپس كارمند را تشويق كند تا آن را امتحان كنند.

انواع مختلفي از لاستيك ليفتراك موجود است، از جمله:

لاستيك‌ بادي ليفتراك :

تاير بادي ليفتراك با هوا پر مي‌شوند و سواري نرم و جذب ضربه خوبي را ارائه مي‌دهند. آنها معمولاً در سطوح ناهموار و محيط هاي بيروني استفاده مي شوند.

لاستيك توپر ليفتراك :

تاير توپر ليفتراك از لاستيك جامد ساخته شده اند و نيازي به باد كردن ندارند. آنها بادوام هستند و طول عمر بالايي دارند، اما به اندازه لاستيك هاي بادي ضربه گيري ندارند. آنها معمولاً در محيط هاي داخلي استفاده مي شوند كه از خطر پارگي و سوراخ شدن در امان باشند.

لاستيك بالشتكي ليفتراك :

تاير بالشتكي ليفتراك شبيه تايرهاي بادي هستند، اما براي استفاده در سطوح صاف و داخلي طراحي شده‌اند. آنها سواري نرم و جذب ضربه خوبي را ارائه مي دهند، اما براي استفاده در سطوح ناهموار يا در فضاي باز مناسب نيستند.

لاستيك پرسي ليفتراك :

تاير پرسي ليفتراك به گونه اي طراحي شده اند كه بر روي توپي چرخ ليفتراك قرار مي گيرند و با پرس فيت در جاي خود ثابت مي شوند. آنها معمولاً در محيط هاي داخلي استفاده مي شوند كه از خطر پارگي و سوراخ شدن در امان باشند.

اين يك مطلب تست مي باشد

لاستيك ليفتراك